Vanuit de dovengemeenschap is gebaren met je baby natuurlijk heel logisch: als dove ouders een kind krijgen, leert dit kind ook gebaren te gebruiken, als eerste taal. Daarnaast leert het (horende) kind van andere horende bekenden het spreken. 

Eind 1970 ontdekte de Amerikaanse gebarentaaltolk Joseph Garcia dat baby’s van dove ouders veel eerder in staat zijn om hun wensen en behoeften aan hun ouders duidelijk te maken dan baby’s van horende ouders.

In 1987 begon Garcia aan de Alaska Pacific University een onderzoek naar de mogelijkheden en gevolgen van het gebruik van gebarentaal bij horende baby’s met horende ouders. Zijn onderzoek toonde aan dat baby’s die vanaf zes of zeven maanden regelmatig in aanraking komen met gebarentaal, al vanaf acht of negen maanden na hun geboorte beginnen met actief communiceren.

Later ontwikkelde Garcia een gemakkelijk aan te leren gebarensysteem dat ouders kunnen gebruiken om te communiceren met hun baby voordat deze zich verbaal kan uiten. In 1994 publiceerde Garcia zijn eerste boek over dit onderwerp: ‘Toddler Talk’ (Ned. ‘Peuter Praat’), dat inmiddels al vele malen herdrukt is. 

In Amerika is Babygebaren, dat daar bekend staat als ‘Baby signs’, dus al geruime tijd bekend en kent een groot deel van de jonge horende ouders het concept van Babygebaren en past het zelf toe in de communicatie met hun kind.  

Gebarenstem
Toen Lissa Zeviar er in 2005 erachter kwam dat het concept Baby- en kindergebaren in Nederland nog helemaal niet bekend was heeft zij dit opgepakt en is het allereerste Babygebaren bedrijf in Nederland begonnen. Alle ervaring die Lissa heeft opgedaan in haar eigen jeugd met gebaren als kind van dove ouders en later als tolk in zowel Amerika als Nederland en Europa, zet ze nu in voor Gebarenstem.

Gebarenstem is opgericht om aan de groeiende  vraag naar ondersteunende gebaren in steeds meer verschillende doelgroepen tegemoet te komen. Gebarenstem richt zich specifiek tot elke doelgroep en verzorgt gespecialiseerde cursussen en trainingen.